Celia ve Moha bir mutfakta tanışırlar. Celia için bu iş bir cezadır: bir yargıç ona toplum hizmeti yapmasını emretmiştir. Moha içinse bu iş, onu evraklarını alma hedefine yaklaştıran bir ödüldür. Öyle görünmese de, çok ortak noktaları vardır ve ikisi de önyargılarını yenip birbirlerini gerçekte oldukları gibi görmeye başladıklarında bunu keşfedeceklerdir.