Artık yaşlı bir adam olan Davut, hala İsrail kralıdır. Oğulları arasında hırslı Adoniya ve zeki Süleyman vardır. Bu iki genç adam, ikisi de tahtın olası varisleri olduğu ve yalnızca biri başarılı olabileceği için, şiddetli rakiplerdir. Bir av gezisi sırasında, Adoniya küçük kardeşi Süleyman'a bir araba yarışı için meydan okur. Süleyman, cesur olmasına rağmen, hala biraz dikkatli olsa da, gözüpek Adoniya her ne pahasına olursa olsun kazanmaya heveslidir - ve arabasının kontrolünü kaybeder. Süleyman, ciddi şekilde yaralanan Adoniya'yı Kudüs'e geri götürür. Oraya giderken, gençliğine rağmen şifalı bitkilerin kullanımında deneyimli olan çekici Abişag ile tanışırlar. Prense yardım etmeyi gerçekten başarır. Adoniya, Abişag'a aşık olur - ancak Batşeba, gençliğinin, güzelliğinin ve şifa güçlerinin yaşlı kralın acısını dindireceğini umarak, işleri Davut için çalışacak şekilde ayarlar. Etkili rahiplerin birkaç üyesi ve ayrıca uzun yıllar boyunca Davut'a sadakatle hizmet eden saygın ordu generali Yoav, Davut olası bir halef konusunda henüz bir karar vermemiş olmasına rağmen, Adoniya'nın taht iddiasını destekliyor. Savaş deneyimi olan Yoav, Süleyman'ı kararsız bir zayıf olarak görüyor ve onun liderliğinde krallığın yakında parçalanacağını düşünüyor. Peygamber Natan, Adoniya'nın komplolarını öğrendiğinde, Davut'u hemen harekete geçmeye teşvik eden Batşeba ve Süleyman'a bilgi veriyor. Ve böylece, İsrail'in gelecekteki kralını meshetmek için hazırlıklar hem Adoniya ve adamlarının ordugâh kurduğu Enrogel Pınarı'nda hem de Kudüs'te yapılıyor. Adoniya için şenlik alayı çoktan toplanmış ve halk onu neşelendirmek için lezzetli yiyeceklerle cezbedilmişken, Süleyman'ın taç giyme haberi Enrogel'e ulaşıyor. Halk, Kral Davut'un isteğini hemen kabul ediyor ve gelecekteki yöneticileri Süleyman'ı selamlamak için kalabalıklar halinde Kudüs'e doğru akın ediyor. Adonijah, bir avuç sadık takipçisiyle geride kalır. Kaybettiğini anlar - şimdilik. Alçakgönüllülükle hayatını kardeşinin ellerine bırakır. Adonijah bir koşulla affedilir: Kardeşi Süleyman'a her zaman sadık kalması. Büyük Kral Davut ölmüştür ve oğlu Süleyman, İsrail'in meşru hükümdarı olarak onun yerini almıştır. Adonijah'ın şimdi Batşeba'dan yapması gereken bir isteği vardır: Abişag ile evlenmek istemektedir. Süleyman bu görünüşte masum isteği duyar ve bunu kardeşinin tahtı geri almak için yenilenmiş bir oyun olarak görür - Adonijah'ın Kral Davut'un yatağını paylaşan son kadınla evlenmesi, siyasi konumunu önemli ölçüde güçlendirecektir. Süleyman, kendi gücünü güvence altına almak istiyorsa hızlı ve kararlı bir şekilde hareket etmesi gerektiğini bilir. Kardeşi Adoniya'yı ve onun en yakın arkadaşı Yoab'ı idam ettirir. Bu radikal karardan sonra Süleyman kurbanlar sunmak için geri çekilir. Bir rüyasında Rab ona görünür ve ne olursa olsun bir dileğinin gerçekleşmesini sağlar. Süleyman sadece bilgelik ister - iyi bir yönetici ve yargıç olmak için. Mısır ile savaş yaklaşmaktadır. Süleyman, krallığını güçlü komşularının toprak hırslarına karşı silahlandırmak için sadece birkaç reform getirmekle kalmaz, aynı zamanda firavunun kızıyla evlenmeye karar verir. Ancak Mısır prensesi Süleyman'ın tek karısı olarak kalmaz: zaman geçtikçe kral, siyasi ve ekonomik nedenlerle birçok farklı ülkeden çok sayıda asil kadınla evlenir. Bu şekilde halkı için barışı korur ve büyük bir refah yaratır. Kadınların Kudüs'te de kendi yerel adetlerini ve dini ritüellerini uygulamaya devam etmelerine izin vererek, yabancı dinlerin İsrail'in Rab ile olan tek antlaşmasını tehlikeye attığını gören rahiplerle düzenli olarak çatışmaya girer. Tanrı tarafından Süleyman'a bahşedilen bilgelik, kral yargılandığında tamamen belirginleşir. Bir gün iki fahişe aynı bebeğin annesi olduklarını iddia eder. Süleyman'ın kararı tamamen zalimce görünür: Çocuğun ikiye bölünmesi gerektiğini, böylece her kadının yarısını alacağını söyler. Süleyman artık tepkisinden gerçek annenin kim olduğunu belirleyebilir: Çocuğuna zarar verilmesine izin vermeyecektir. Süleyman çocuğu onaylayan tezahüratlar arasında gerçek annesine geri verir. Babası Davut'un Süleyman'a devrettiği en önemli görevlerden biri, Ahit Sandığı'nı barındıracak büyük Tapınağı inşa etmektir. Dünyadaki diğer tüm tapınaklardan daha büyük ve daha görkemli olmalıdır ve Süleyman şimdi babasının isteğini yerine getirmeye koyulur. İsrailli işçilerin başına baş denetçi olarak Yeroboam'ı atar. Yedi yıl sonra, çalışma tamamlanır. Pahalı inşaat malzemeleri uzak diyarlardan getirilmiştir ve İsrail halkı inşaat işini finanse etmek için şikayet etmeden aşırı yüksek vergiler ödemiştir. Ahit Sandığı artık nihayet zafer alayıyla Tapınağa götürülebilir. Uzun yıllar süren dolaşmanın ardından, İsraillilerin en kutsal mülkü artık kendine ait sabit bir eve sahiptir. İnsanlar büyük günü kutlamak için ülkenin dört bir yanından Kudüs'e akın eder. Artık evli olan Abişag da gelir ve ailesini de getirir. Süleyman kılık değiştirerek halkın arasına karışmaya karar verir ve Abişag ile yıllar sonra tesadüfen tekrar karşılaştıklarında çok sevinirler. Tapınak, Kudüs'ü ve kralını dünya çapında ünlü yapar. Hatta koyu tenli Şeba Kraliçesi bile büyük bir maiyetle bilge ve kültürlü Süleyman'ı ziyaret etmek ve muhteşem şehrine hayran olmak için yola çıkar. Hayranlık karşılıklı çıkar: Süleyman, onun güzelliğinden büyülenerek ona aşık olur. İkisinin Menelik adında bir çocukları olur, ancak bir gün Şeba Kraliçesi ayrılmaya karar verir. Menelik'in memleketinde onu bekleyen görkemli onurdan mahrum kalmasını istemez. Süleyman ağır bir kalple geride kalır. Kral artık kalbini koyduğu her şeyi başarmıştır, ancak yıllar geçtikçe bilge Süleyman yavaş yavaş varlığını düzenli olarak sorgulayan melankolik, şüpheci yaşlı bir adama dönüşür. Maddi şeyler onun için tek gerçekliği temsil ediyor gibi görünüyor. Ayrıca, özellikle dini konularda herhangi bir tür istikrarlı politika benimsemeyi reddediyor. Yabancı eşleriyle birlikte Süleyman yabancı tanrılara kurbanlar sunar ve bu rahipliğin gazabına uğrar. Sadık Yarovam kralının vicdanına seslenir, ancak nafile. Süleyman'ın halkı arasında kılık değiştirerek yaptığı bir gezi sırasında, basit bir çiftçi ona Rab'bin Musa'ya vahyettiği On Emir'in ilkini hatırlatır: "Benden başka tanrın olmayacak." Başka bir belirleyici anda, Tanrı'nın kendisi Süleyman'a seslenir ve günahkârlığının cezasını duyurur: Süleyman'ın ölümünden sonra krallık çökecektir. Kral yaşlanmış ve yorgun düşmüştür. Ağır vergiler ve zorunlu çalışmadan muzdarip olan İsrail halkıyla bağını kaybetmiştir. Süleyman, kuzey kabilelerinin yönetimini emanet ettiği uzun zamandır birlikte olduğu yoldaşı Yarovam'a, bir peygamberin krallığın kendisine bölüneceğini tahmin etmesinden beri ölümcül bir öfkeyle davranmıştır. Kral artık bir şeyleri değiştirecek güce sahip değildir - onları olduğu gibi bırakır. Bunun sonuçları ölümünden kısa bir süre sonra netleşir. Süleyman'ın oğlu ve halefi Rehoboam, ülkenin liderlerine kibirle davranır ve krallığın ikiye bölünmesini kışkırtır: ona hala sadık olan tek kabile Yahuda'dır, diğerleri ise Yeroboam'ın altında birleşir. Kehanet yerine gelmiştir. Süleyman'ın babası Davut'tan aldığı ve böylesine bir kudret ve ihtişamla donatılmış olan krallık artık bölünmüştür.