Bunu bir an için düşünmenizi istiyorum. Beethoven'ın ebeveynleri tanışmamış olsaydı, ünlü beşinci senfonisi "Destiny" bir yana, o, hiç var olmayacaktı. Edison, Einstein veya Bill Gates'in ebeveynleri olmasaydı. 'Aşık ol, bugün dünya nasıl olurdu? Evet, gerçekte kesinlikle aşık olman gereken o özel biri var - kaderindeki kişi. "Tanrı" olduğunu iddia eden garip bir adam aniden 29 yaşındaki baş karakter Makoto Masaki'ye kendini gösterir ve şöyle der: "Henüz fark etmedin, ama seni aşık olman gereken kişiden ayıran, ne olursa olsun seni sadece bir duvar ayırıyor. Olduğun kadın. yan taraftaki ofiste çalışmak kaderinde." "Kulağa ürkütücü bir rüyadan fırlamış gibi geliyor. Ama..." diye merak ediyor Makoto. İlk başta şüpheci bir şekilde, sonunda tahmine inanmaya karar verir ve sadece onun için gitmeye karar verir. "Lütfen şaşırmayın. Ben senin kaderinim," diyor 29 yaşındaki Haruko Kogetsu'ya "Ne?" Onu reddetmeden önce cevap verir. İşte aşk hikayeleri de burada başlıyor. İster çocukken gittikleri kumsal, ister üniversite giriş sınavı binaları, isterse geçen yılbaşında dua ettikleri türbe olsun, ikisinin hayatlarının başından beri sayısız kez yollarının kesişmesi gerçekten bir mucize. biraz. Yine de birbirlerinin adını bilmiyorlar ve birbirlerinin yüzünü tanımıyorlar. En büyük "kader" hikayesi, olabilecek en kötü notla başlar.