1921'de Miyazawa Kenji zengin bir aileden ayrılarak Tokyo'ya gitti. Kendi ayakları üzerinde durarak 8 ay orada yaşadı. Yaz sonunda Kenji ailesinden bir telgraf aldı. Küçük kız kardeşi Toshi için endişelenen Kenji, ailesinin yanına döndü. Kenji'yi orada bekleyen, Kenji'nin babası Masajiro'ydu. Babası Kenji'yi küçük kız kardeşinin sağlığı konusunda aldatmıştı çünkü Kenji'nin yalnız yaşamasından endişe ediyordu. Bu arada, Kenji hayattaki gerçek çağrısını hala bulamadı. Kenji, Tokyo'da tattığı korokke'yi (patates kroketi) yapar ve ailesiyle paylaşır. Mutluluğunu paylaşmanın kendisi için ideal olduğunu fark eder. Toshi'nin isteği doğrultusunda Kenji, yeni oluşturulan bir tarım okulunda öğretmen olur.