Acemi bir maceracı olarak bacağını kaybettikten sonra emekli oldu ve kırsaldaki memleketine döndü. Şifalı otlar toplamak, sihirli canavarları ve vahşi hayvanları yok etmek ve köylülerin çiftlik işlerine yardım etmek gibi şeyler yapan kahramanımıza maceracı mı yoksa tamirci mi diyeceğimize karar vermek zor. Ve bunları yaparken yaşı hızla otuza yaklaştı. Bir gün dağlarda bitki ararken terk edilmiş bir çocuk buldu. Onu öylece bırakamayacağını düşünerek evine götürdü ve kırk yaşına gelene kadar büyüttü. Artık yetişkin olan kızı da muhtemelen babasını izleyerek büyüdüğü için bir maceracı olmayı istemişti. Her ne kadar babası ona küçüklüğünden beri nefsi müdafaa için kılıcı öğretmiş olsa da bu konudaki yeteneği oldukça etkileyiciydi. Hayatının geri kalanında ülkede sıkışıp kalmamasının onun için daha iyi olacağını düşünen kahramanımız, onu Başkent'teki maceracılar loncasına gönderdi. Beş yıl sonra, şu anda kırklı yaşlarındaki kahraman hâlâ kırsal kesimde sahte bir maceracı gibi davranıyor, ancak artık seçkin bir S-Sınıfı maceracı olan kızı henüz eve bir kez bile dönmedi...