Caomhnóirí na Talún'da, doğayla birlikte çiftçilik yapan beş çiftçiyi bir yıl boyunca takip ediyoruz. Inis Mór adasındaki geniş bir süt çiftliğinden, Burren'in karst güzelliğine ve Doğu Cork'un süt çiftliğinin kalbine kadar, kameralarımız bu çiftçilerin çiftliklerinde yaşam alanları yaratıp korumalarını, yeni fikirlere öncülük etmelerini ve yaban hayatını ve yaşam alanlarını korumak için bir yol bulmaya çalışmalarını takip ediyor. Ülke genelinde kuşlarda, yabani arılarda ve yerel bitkilerde felaket düzeyinde azalmalar gördük. Tarla kuşu ve kerkenez gibi bir zamanlar tarım arazilerimizin ve açık kırsal alanlarımızın yaygın kuşları bile artık derin bir sorunla karşı karşıya. On yıllardır politika ve ödemelerle yönlendirilen çiftçilik ve ormancılığın yoğunlaşması, bu kayıplara en önemli katkıda bulunanlardan biri olarak görülüyor - arazi kullanımının değişmesi, sulak alanlar ve bataklıklar kurutulup ıslah edilmesi, pestisit kullanımı ve kimyasal gübre kullanımının artması veya ot yönetiminin değişmesi (örneğin çayırlardan silajlara geçiş) gibi. Üretime açılan arazi arttıkça, yaban hayatı için daha az alan kaldı. Yine de biyolojik çeşitlilik artacaksa, habitat kaybı tersine çevrilebilirse veya durdurulabilirse, değişim İrlanda tarım arazilerinde gerçekleşecek. Eğer gerçekleşecekse, bu krizi tersine çevirecek olanlar çiftçiler olacak. Ve ülke genelinde bu yolu açan ve doğayla çiftçilik yapan artan sayıda çiftçi var. Kameralarımız bir yıl boyunca bu çiftçilerden beşini çiftliklerinde gölet, ısırgan otu tarlası veya arı çukuru gibi habitatlar yaratırken takip ediyor. Çitlerinin büyümesine, çiçek açmasına ve meyve vermesine izin verirken. Tarlalarda hazine keşfederken. Yoğun zeminlerde toprağı yenilemek için sürü otlatma veya sıfır işleme gibi yeni çiftçilik tekniklerini benimserken. Ya da Burren ve Aran adaları gibi manzaraların yabani çiçek güzelliğini koruyan kış otlatma gibi geleneklere sadık kalırken. Tüm bunları yaparken doğayla çiftçilikten geçimini sağlamanın gerçekleri arasında bir denge bulmaya çalışıyorlar.